Just do it! Απλά κάντο;
Just do it! Απλά κάντο; Εξαρτάται… Σε απλές, καθημερινές και συνηθισμένες εργασίες ίσως χρειάζεται μονάχα μια απόφαση στιγμής. Αυτό που λέμε just do it. Ωστόσο σε πολύπλοκα και πρωτόγνωρα εγχειρήματα, αυτό το «just» δεν είναι τόσο «γρήγορο» και «εύκολο» όσο φαίνεται. Χρειάζεται επαρκή προετοιμασία και σχεδιασμό ώστε να γνωρίζω τουλάχιστον τα βασικά:
«Τί χρειάζεται να κάνω;»
«Πώς περίπου γίνεται;»
«Τί θα κερδίσω αν το κάνω;»
«Πόσο κατάλληλη είναι στιγμή για αυτό που πάω να κάνω;»
«Πόσο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται να γίνει από μένα;»
«Πόσο θέλω να το κάνω;»
Αν οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα μου έρχονται απλά, φυσικά και ξεκάθαρα τότε ναι, είναι η κατάλληλη ώρα να κάνω αυτό που σκέφτομαι και χρειάζεται να γίνει από μένα! Οπότε ναι, απλά το κάνω. Κι αν δυσκολεύομαι λιγάκι, παίρνω το κουράγιο μου, τις δυνάμεις μου, τους συμμάχους μου και προχωρώ στη νέα πρόκληση που έχω μπροστά μου.
Στη νέα ευκαιρία που μου παρουσιάζεται να εξερευνήσω το που μπορώ να φτάσω. Να δώ τί πραγματικά μπορώ να κάνω με τις ικανότητες και τις δεξιότητες μου στην παρούσα φάση όσο αβέβαιη και ευμετάβλητη κι αν είναι! Επιλέγω να βιώσω την εξερεύνηση, την ανακάλυψη, τη δημιουργία και ίσως τα καταφέρω καλύτερα από ότι νόμιζα. Δίνοντας την ευκαιρία στον εαυτό μου να κάνει αυτό που έχει σχεδιάσει, ξέρει, θέλει και μπορεί, αντλώ ικανοποίηση, χαρά, ενέργεια, πληρότητα! Κάποιες φορές ίσως δεν έχω ιδέα τί πάω να κάνω, ωστόσο έχω τη διάθεση, τη δεξιότητα, την ικανότητα να το βρίσκω, να το ανακαλύπτω στην πορεία. Πόσο ενδυναμωτικό και ενθαρρυντικό είναι κι αυτό;!
Άλλες πάλι στιγμές, νιώθω μπλοκαρισμένος, αμφιβάλλω, διστάζω, φοβάμαι. Κάτι με εμποδίζει από τη δράση. Τί χρειάζεται; Να το αγνοήσω και απλά να το κάνω; Για κάποιους ίσως. Ωστόσο έτσι, πόσο ακούω «τη φωνή μέσα μου»; Και τί συμβαίνει μέσα μου αλλά και γύρω μου όταν αγνοώ την ίδια μου τη «φωνή». Μετά, ίσως αρχίζω να φωνάζω αλλού για να ακουστώ… Μετά, ίσως αυτή η «φωνή», για να βρει τρόπο να βγει, σωματοποιηθεί με πονοκεφάλους, στομαχόπονους και άλλα… Πόσο πιο απλό μα και ασυνήθιστο συνάμα είναι να προσπαθήσω να ακούσω αυτή τη «φωνούλα» που είναι τόσο δική μου και κάτι προσπαθεί να μου πει;
Να «δω» τί μου λέει το μπλοκάρισμά μου, οι αμφιβολίες μου, οι φόβοι μου, οι δισταγμοί μου; Ποιά είναι τα εσωτερικά και εξωτερικά εμπόδια για αυτό που πάω να κάνω; Επιτρέποντας έναν εσωτερικό εποικοδομητικό διάλογο για ότι με εμποδίζει από τη δράση κάνω τη «φωνούλα» να ησυχάσει και μαζί της ησυχάζω και εγώ. Γιατί; Γιατί όλα αυτά ίσως αποτελούν σημάδι ότι χρειάζεται μια καλύτερη προετοιμασία ή μια διαφορετική τελείως δράση. Η αναβλητικότητα έχει τους λόγους της που υπάρχει. Στην ουσία, η αναβλητικότητα «με επισκέπτεται» για να με προφυλάξει. Να με βοηθήσει να προετοιμαστώ καταλληλότερα και να εξελιχθώ. Αν το κάνω, αν προετοιμαστώ δηλαδή και κάνω ότι μπορώ για να φτάσω πιο κοντά στη δράση, δεν επιτρέπω στην αναβλητικότητα να με αδρανοποιήσει.
Η επαρκής προετοιμασία και όσο είναι εφικτό ένας προνοητικός στρατηγικός σχεδιασμός με κάνει να νιώθω σιγουριά, λιγότερο άγχος και κάνει πιο πιθανή μια θετική έκβαση της προσπάθειάς μου. Σίγουρα τα περιθώρια χρόνου και χρήματος είναι στενά. Αρκετές φορές είναι ανέφικτο να προετοιμαστώ πλήρως αν θέλω να προλάβω μια ευκαιρία. Κι εκεί, χρειάζεται καθαρός νους, γενναιότητα και αποφασιστικότητα.
Όντας επαγγελματίας, είναι χρήσιμο να είμαι ενημερωμένος πως για όλα τα παραπάνω υπάρχει η κατάλληλη υπηρεσία που μπορεί να με βοηθήσει να ενδυναμωθώ ώστε να περάσω απλά και φυσικά στη δράση. Η συγκεκριμένη υπηρεσία είναι το Business Coaching. Με την προϋπόθεση, βέβαια, πως η αδράνεια δεν είναι μια εκτεταμένη και εδραιωμένη κατάσταση με βαθύτερα αίτια που χρειάζεται να προσεγγιστεί διαφορετικά. Εξάλλου, το Coaching δρα καταλυτικά. Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως με το coaching συνεχίζω να κάνω πραγματικότητα αυτά που έχω τη δυνατότητα να κάνω, απλά πιο «γρήγορα», πιο «εύκολα» και πιο ταιριαστά σε αυτό που είμαι και θέλω να είμαι ως επαγγελματίας και άνθρωπος.
