Στο Coaching τα θετικά έχουν την τιμητική τους.

Στο Coaching τα θετικά έχουν την τιμητική τους.

Γιατί άραγε; Ας εξετάσουμε το γιατί μαζί…

Στη συνεδρία βλέπουμε, για παράδειγμα: Τί θετικό έγινε τη βδομάδα που πέρασε; Τί θετικό κρατάμε από μια κατάσταση; Ποιό θετικό στοιχείο του εαυτού αξιοποιήθηκε; κ.α. Ωστόσο τα αρνητικά είναι εκεί και τα βλέπουμε… Τα συνυπολογίζουμε. Ο ενδιαφερόμενος και η ζωή του προσεγγίζεται ολιστικά. Θετικά και αρνητικά συνυπάρχουν. Μάλιστα κάποιες φορές το θετικό και το αρνητικό είναι το ίδιο και το αυτό, απλά αλλάζει η προσέγγιση ή ερμηνεία του. Κι εξηγώ…

Εκεί που μια κατάσταση φαίνεται δύσκολη και ανυπέρβλητη, οδηγεί σε μια άλλη άνω των προσδοκιών μας. Εκεί που ένα χαρακτηριστικό του εαυτού φάνταζε “αρνητικό βλέπουμε πως είναι ένα χαρακτηριστικό προς αξιοποίηση. Είναι αυτό που λέμε “δεν είναι bug είναι feature”. Όταν το λογισμικό δεν είναι σχεδιασμένο να κάνει αυτό που θέλουμε δεν υπάρχει κάποιο σφάλμα. Αλλά ακόμα και “bugs” συμπεριφορών και στάσεων να υπάρχουν, το θετικό είναι ότι τα εντοπίζουμε ώστε να τα διορθώσουμε. Κι αν θέλουμε να κάνουμε κάτι νέο, κάτι διαφορετικό από ότι έχουμε προγραμματιστεί, από ότι έχουμε συνηθίσει, να κάνουμε, η διαδικασία είναι απλή.

Κάνουμε στον εαυτό μας ένα “new feature request”. Δηλαδή, μας αναθέτουμε στην to-do-list μας να εξετάσουμε σοβαρά το ενδεχόμενο, να αναπτύξουμε μια νέα δεξιότητα, μια νέα συνήθεια ίσως έναν νέο εαυτό. Τώρα το αν θα το υλοποιήσουμε εξαρτάται και από το αν έχουμε πόρους να διαθέσουμε ώστε να αναπτύξουμε αυτή τη νέα δεξιότητα, τη νέα συνήθεια, τον νέο εαυτό. Για αυτό χρειαζόμαστε τα θετικά. Γιατί είναι αυτά που έχουμε να επενδύσουμε για να αναπτυχθούμε. Και το Coaching είναι ακριβώς αυτό, επένδυση ανάπτυξης!!